یا رب الحسین به حق الحسین اشفع به صدر الحسین

و باز محرم آمد ،  نوای محرم ، شور محرم ، شمیم روح افزای محرم ،....

و محرم نرفته بود که باز آید!    

 محرم همیشه تاریخ بوده و هست، از آدم تا خاتم . مگر نه اینکه "کل یوم عاشورا و کل عرض کربلا "

محرم ، عاشورا و حسین (ع) بوده اند ، تا  بودن  انسان مفهوم  پیدا کند. عشق ،ایثار ،ایمان ،طاعت و بندگی معنا یابد .

زندگی از مرگ  نجات یابد  و آفرینش و هستی کامل شود.

در محرم  ، کربلا  و  عاشورا  ،بزرگ نقاش هستی  زیبا ترین تابلوی خلقت را  به احسن وجه به تصویر کشید. تصویری که عین زندگی و  عین جاودانگی است.

 کربلا و عاشورا، این دو یار جدا نشد نی و دو مفهوم مکمل ، مسلخ عشق را پدید آورد ند.مسلخی که کلید واژه های عشق و ا یثار، یعنی حسین(ع) ، عباس(ع) ، زینب(س) و.... آب حیات را در رگهای زندگی و در پیکر خلقت جاری کردند.

در کربلا و در روز  عاشورا ،جز زیبایی  و شگفتی چیزی  نبود . آنگونه که زینب سلام الله گفت:" جز زیبایی ندیدم".

بار الها ما را جرعه ای از عاشورا بنوشان

.....    ما را به سه ماهه زیبای حسین(ع) ببخش و بیامرز

......و ما را مورد شفاعت حسین(ع) قرار بده  

                                                        آمین یا رب العالمین